اضطراب ناخودآگاه نوعی اضطراب است که ریشه در افکار و باورهای ناخودآگاه دارد. بر خلاف اضطراب خودآگاه، که اغلب به یک رویداد یا موقعیت خاص گره خورده است، اضطراب ناخودآگاه نوعی اضطراب فراگیرتر و پایدارتر است که می تواند زندگی روزمره و رفاه فرد را تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله، علل اضطراب ناخودآگاه، علائم و اثرات آن و گزینه‌های درمانی مختلف موجود را بررسی خواهیم کرد.
اعتقاد بر این است که اضطراب ناخودآگاه ناشی از افکار و باورهای ناخودآگاه است که اغلب در نتیجه تجربیات گذشته یا رویدادهای آسیب زا در ذهن ذخیره می شوند. این افکار و باورهای ناخودآگاه می توانند توسط موقعیت های خاصی تحریک شوند و باعث ایجاد احساس اضطراب و ترس شوند. برای مثال، شخصی که در گذشته یک رویداد آسیب زا را تجربه کرده است، ممکن است در موقعیت‌هایی که آن رویداد را به او یادآوری می‌کند، احساس اضطراب و ترس را تجربه کند، حتی اگر آگاهانه از دلیل چنین احساسی آگاه نباشد.
علائم اضطراب ناخودآگاه می تواند مشابه علائم اضطراب آگاهانه باشد و ممکن است شامل احساس نگرانی، ترس و وحشت باشد. علائم فیزیکی اضطراب ناخودآگاه می تواند شامل تعریق، لرزش و ضربان قلب تند باشد. اضطراب همچنین می تواند منجر به تغییر در الگوهای خواب و همچنین احساس خستگی و فرسودگی شود. علاوه بر این، اضطراب می تواند باعث طیفی از علائم عاطفی و روانی مانند افسردگی ، اعتماد به نفس پایین و احساس ناامیدی شود.
اضطراب ناخودآگاه می تواند تأثیر عمده ای بر زندگی افراد داشته باشد و نه تنها بر سلامت روحی و جسمی آنها تأثیر بگذارد، بلکه بر روابط و کیفیت کلی زندگی آنها نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اضطراب ناخودآگاه می تواند حفظ روابط سالم را برای افراد دشوار کند، زیرا ممکن است احساس تحریک پذیری و نوسانات خلقی را تجربه کنند. علاوه بر این، اضطراب می تواند بر توانایی فرد برای عملکرد خوب در محل کار یا مدرسه تأثیر بگذارد، زیرا می تواند تمرکز، انگیزه و رفاه کلی آنها را مختل کند.
چندین گزینه درمانی برای افرادی که اضطراب ناخودآگاه را تجربه می کنند وجود دارد. موثرترین رویکرد به علت اصلی اضطراب و همچنین شدت و فراوانی علائم بستگی دارد. برخی از رایج ترین درمان های اضطراب عبارتند از:
منبع: