اضطراب هورمونی اصطلاحی است که برای توصیف علائم اضطرابی که در نتیجه تغییرات در سطح هورمون رخ می دهد استفاده می شود. تغییرات هورمونی می تواند به طور طبیعی به عنوان بخشی از چرخه قاعدگی، بارداری، یائسگی و افزایش سن رخ دهد، یا می تواند در نتیجه شرایط پزشکی یا داروها باشد. اضطراب هورمونی می تواند منبع قابل توجهی از استرس و ناراحتی برای بسیاری از افراد باشد و می تواند تأثیر زیادی بر سلامت روان، روابط و کیفیت کلی زندگی داشته باشد. در این مقاله، علل اضطراب هورمونی، علائم و اثرات آن و گزینه‌های درمانی مختلف موجود را بررسی خواهیم کرد.
اضطراب هورمونی می تواند ناشی از تغییرات در سطوح هورمونی باشد که در نتیجه فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف رخ می دهد. به عنوان مثال، در طول چرخه قاعدگی، سطح هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون می تواند نوسان داشته باشد که منجر به علائم اضطراب و افسردگی می شود . بارداری و یائسگی نیز می تواند باعث تغییرات هورمونی قابل توجهی شود که می تواند منجر به علائم اضطراب شود. علاوه بر این، تغییرات هورمونی که در نتیجه افزایش سن رخ می دهد، مانند کاهش سطح استروژن در زنان یائسه، نیز می تواند به اضطراب هورمونی کمک کند.
اضطراب هورمونی همچنین می تواند یکی از عوارض جانبی شرایط پزشکی و داروها باشد. به عنوان مثال، شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، اختلالات تیروئید و اختلالات غده فوق کلیوی می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود که می تواند علائم اضطراب را ایجاد کند. به طور مشابه، داروهایی که برای درمان این بیماری ها استفاده می شوند، مانند داروهای ضد بارداری هورمونی نیز می توانند به اضطراب هورمونی کمک کنند.
علائم اضطراب هورمونی می تواند شبیه علائم سایر انواع اضطراب باشد و ممکن است شامل احساس بی قراری، تحریک پذیری، حملات پانیک و احساس عذاب قریب الوقوع باشد. علائم فیزیکی اضطراب هورمونی می تواند شامل تعریق، لرزش و ضربان قلب تند باشد. اضطراب همچنین می تواند منجر به تغییر در الگوهای خواب و همچنین احساس خستگی و فرسودگی شود. علاوه بر این، اضطراب می تواند باعث ایجاد طیفی از علائم عاطفی و روانی مانند افسردگی، اعتماد به نفس پایین و احساس ناامیدی شود.
منبع: